Een informatief stukje over de variant de stille borderliner. De variant die ik voel en beleef. Iedere minuut van de dag.
De stille borderliner
Er is veel geschreven over borderliners. Dan gaat het over driftbuien, impulsiviteit, agressiviteit en zo meer. Maar er is ook een andere variatie van borderline persoonlijkheid stoornis. Namelijk de stille borderliner.
Klassieke borderliners gebruiken naar buiten gerichte woede om de pijn vanbinnen niet te voelen. Stille borderliners gebruiken naar binnen gerichte woede.
De stille borderliner lijdt vaker aan een overweldigende en vaak wanhopige depressiviteit.
De stille borderliner lijdt of een schreeuwende , geruisloze manier.
De stille borderliner keert zo in zichzelf en gebruikt alle energie om maar niet emotioneel te verdrinken dat ze naar buiten toe rustig of zelfs onzichtbaar worden.
Het gevoel van leegte groeit en men komt steeds verder van zichzelf te staan.
De stille borderliner is niet hetzelfde al de klassieke borderliner maar ze beschadigen zichzelf op een alarmerende manier en plegen vaker zelfmoord.
Vaak voelen ze zich een buitenstaander van het leven, ze kijken toe zonder echt deel te nemen.
Of een borderliner nou zijn woede naar binnen of naar buiten richt, de resultaten zijn hetzelfde.
De stille borderliner maakt echter een grotere kans niet begrepen en/of niet erkend te worden door anderen (inclusief de proffesionals) dan klassieke borderliners.
Er bestaat een zeer groot verschil tussen de zogenaamde buitenwereld en binnenwereld van iemand met borderline problematiek. Aan de buitenkant is vaak niet te zien hoezeer iemand vanbinnen lijdt .De binnenwereld ziet er anders uit:
- Angst, soms door agressie bedekt
- Eenzaamheid , vaak ook in gezelschap
- Enorme leegte , niet weten wat je wil voel of vind
-Een grote kloof tussen gevoel en verstand
- Regelmatig ook op onverwachte momenten overspoeld raken door heftige emoties, waar je niks mee kan en die moeilijk te verdragen zijn.
- Grote onzekerheid , depressieve gevoelens , enorme spanning.
- Permanent controle willen houden over alles en iedereen.
- Steeds maar denken voor anderen en dit op jezelf betrekken (negatief)
- Alles perfect willen doen uit angst voor afwijzing
Reactie plaatsen
Reacties
Hai Joyce,
Jouw blog is al van een paar jaartjes geleden, maar voor mij is hij actueel. Ik ben sinds een paar maanden gediagnosticeerd met borderline en volg intensieve groepstherapie bij De Viersprong.
Ik kan nog steeds niet geloven dat ik deze diagnose heb gekregen.
Ik voel me zo anders dan mijn groepsgenoten en heb als enige verslaving (over)eten. Mijn eetbuistoornis is een groot probleem voor mij. Zo troost ik mezelf na of tijdens een dag zorgen voor anderen.
Zelfzorg? Heel lastig voor mij. Ik weet niet wat ik wil en demp al mijn emoties met eten.
Jouw blog is heel herkenbaar en confronterend voor mij. Zo raak.
Zou ik dan toch echt borderline hebben? Ik kan het gewoon bijna niet geloven...
Ik heb het nog aan niemand verteld, omdat ik mij schaam. Ik ben bang. Dat ik geen goede moeder ben hierdoor, voor mijn 3 kinderen. Niet een goed voorbeeld voor mijn dochter (die ook borderline kenmerken vertoond en een eetstoornis ontwikkelt). Ik voel me zó schuldig. Terwijl ik hrt allemaal juist goed probeer te doen.
Ik ben zo moe. Moe van mezelf. Moe van de schijn ophouden en het goed proberen te doen voor iedereen.
Ik wil goed voor mezelf leren zorgen! En gaan voelen wat goed is voor mij.
Liefs,
Daphny