Wennen...
waar ik eerst 3 maanden alles in een veilige omgeving, gestructureerd te werk ging. Moet het nu weer alleen. Ik heb geleerd iets meer te zien. Ik zie dat het ergens vies Is en besef dat ik het ook schoon kan maken.
Het klinkt zo kinderachtig, maar in mijn hoofd werkt het gewoon niet goed.
Vaak zie ik geen rommel of vies om me heen... ik besef dat het huishouden niet vanzelf gaat, maar vervolgens weet ik niet hoe er naar te handelen.
Door in de behandeling corvee te hebben en dagelijkse taken moest doen, kreeg ik het door hoe het werkte. Uiteraard weet ik wel hoe je een tafel schoonmaakt, maar wist eigenlijk niet wanéér je dit doet en hoe vaak.
Nu ik dit typ besef ik dat ik me kwetsbaar opstel. Want ik weet dat sommige mensen dit niet zullen snappen of het maar raar of dom vinden.
Maar eigenlijk interesseert me dat geen ene moer op het moment..
Want ik ben zo trots dat ik al mijn spullen heb uitgepakt en opgeruimd, de keuken heb uitgesopt en de 3e was zit erin ( en JA de schone Was ook weggewerkt )
En er zullen weer dagen komen dat ik als een kip zonder kop rondloop, niet wetende hoe of wat....
Maar van de 2 stapjes vooruit en 1 stapje terug, ga ik nog steeds vooruit.
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi joyce
Ik herken dit ook bij agnes. De ene keer ziet ze wel dat ze moet gaan poetsen en opruimen en de andere ziet ze het niet. Je bent dus niet lui of dom, jullie zien het opdat moment gewoon niet en en daar boven in je hoofd past het opdat moment ook niet, omdat het dan daar al heel druk is dan. Maar sterkte in iedergeval en ik hoop dat je van je therapie wel wat aan gehad hebt. Groetjes fien dircken
,
GOED geschreven ook baby stapjes zijn stapjes. Hou vol blijven knokken.
Hoi Joyce, Nou je hebt het weer mooi geschreven. Toppie meid hou vol iedere keer een beetje vooruit gaat steeds beter. Je doet het maar weer , denk aan die momenten.
Ik vind het heel knap van je hoor dat je al zover bent gekomen babystapjes zijn ook stapjes ??