Ode aan mijn liefste.

Als ik je vraag om weg te gaan
wil je dan blijven staan?
Wat ik ook heb gezegd, of gedaan
wil je even je arm om me heen slaan?
Als ik je zeg dat het goed gaat
wil je dan zorgen dat ik praat?
Zodat ik mijn ware gevoelens los laat
en ik, jou, mijn gedachten verraad

Want:
Mijn hart huilt, wanneer mijn mond lacht
Mijn hoofd praat, wanneer mijn mond stil is
Mijn lichaam draait, midden in de nacht
Omdat alles, qua gevoel, dan zo leeg is

Een heleboel geruzie in mijn hoofd
met ergens de hoop, dat het over gaat
maar door mijn gedachten wordt dat niet geloofd
en het is mijn gevoel wat me dan in de steek laat
De ene keer goed, de andere keer slecht
het is een eindeloos gevecht
want wat ik ook voel, en wat mijn hoofd ook zegt
wat is de realiteit, wat is er echt?

Ik denk teveel, maar zeg het niet
omdat niemand het begrijpen zal
het geluk, de leegte, het verdriet
alles door elkaar vooral
Wie zal dat nou begrijpen, als ik dat zelf niet doe
ook al zou ik het graag willen, ik laat je toch niet toe
maar blijf het alsjeblieft proberen, zodat ik je vertrouw
houdt me vast, ga niet weg, want echt waar..

ik hou van jou.